น้ำท่วม...เป็นเรื่องของความเห็นแก่ตัว

By :  เทวัญ จงกลรอด บรรณาธิการข่าวเศรษฐกิจ นสพ.สยามรัฐรายวัน

ตั้งใจจะเขียนเรื่องปัญหาน้ำท่วมมาหลายวัน แต่ไม่ได้เขียนซักที เพราะมองแล้วว่า ต่อไป ประเทศไทย จะเจอปัญหาแบบนี้

ต่อเนื่องไปทุกๆ ปี

สาเหตุก็อย่างที่ทราบกันดีนะครับว่า "ภาวะโลกร้อน" เป็นต้นเหตุ ทำให้น้ำแข็งขั้วโลกละลาย น้ำในมหาสมุทรมีปริมาณ

เพิ่มขึ้น ถูกแดดเผา กลายเป็นเมฆ แล้วก็เกิดฝน เกิดพายุ อากาศแปรปรวนวิปริต...เจอเหมือนกันทั้งโลก

ฉะนั้น...ใครที่ตัดไม้ทำลายป่า ก็คือการทำลายโลก ทำร้ายเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง...

สำหรับในประเทศไทย ที่ "วิกฤติ" มากๆ ตอนนี้ ท่าน รศ.ดร.อดิศร์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ท่านแฟ็กซ์มาให้ เขียนได้ "โดนใจ"มากๆ ก็เลยเอามา "สรุป" ลงให้ท่านได้อ่านกัน ในหัวข้อเรื่อง "น้ำท่วม...เป็นเรื่องของความเห็นแก่ตัว" ความว่า

ใครว่าคนไทยเป็นคนใจกว้าง มีความโอบอ้อมอารี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แบ่งปัน ผมว่า...พูดผิดพูดใหม่ได้นะครับ เพราะกรณีน้ำ

ท่วมที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ตั้งแต่ภาคเหนือ มาจนถึงภาคกลาง ล้วนแสดงให้เห็นถึงความมักง่าย และความเห็นแก่ตัวของคนไทยอย่างปฏิเสธไม่ได้

ปัญหาน้ำท่วมที่เกิดขึ้น แสดงให้เห็นว่า "สังคมไทย" ได้เปลี่ยนจากสังคมของการเฉลี่ยทุกข์เฉลี่ยสุข ไปเป็นสังคมของความเห็นแก่ตัวอย่างสมบูรณ์

คนที่มีเงิน หรือมีอำนาจทางเศรษฐกิจเหนือกว่า ก็สามารถเอาเปรียบคนจนได้ (อย่างหน้าชื่นตาบาน) ลองดูตัวอย่างดังนี้ครับ

1.การปล่อยให้มีการบุกรุกพื้นที่ป่าสงวนในภาคเหนือ ปลูกพืชเศรษฐกิจ อย่าง ข้าวโพด แสดงให้เห็นว่าผู้มีอิทธิพลทั้งหลาย

ไม่เคยสนใจว่า เป็นการทำให้สูญเสียพื้นที่ป่าไม้ ที่ทำหน้าที่เป็นต้นน้ำสำคัญของประเทศ ทำหน้าที่ชะลอการไหลของน้ำในฤดูฝน

และคลายน้ำที่อุ้มไว้ในฤดูแล้ง เป็นการทำลายระบบนิเวศ และเป็น "ต้นตอ" ของปัญหาน้ำท่วม-น้ำแล้ง ในประเทศไทย

2.การบริหารจัดการน้ำ ทำกันแบบ "มักง่าย" คือ การมอบให้ ผู้ว่าฯ ในจังหวัดต่างๆ รับผิดชอบการแก้ปัญหาน้ำท่วมใน

จังหวัดของตน เช่นการสร้างทำนบกั้นน้ำไม่ให้ท่วมในเขตจังหวัด เป็นการผลักดันน้ำให้ไปท่วมจังหวัดอื่นๆ เป็นการแก้ปัญหาที่ "เห็นแก่ตัว" สิ้นดี

3.การพัฒนาเมืองต่างๆ มีการถมทางไหลของน้ำเดิม เช่น ลำคลอง ห้วย ธาร ต่างๆ เจ้าของธุรกิจอสังหาฯ กอบโกยเงินด้วยการถมทางน้ำสาธารณะ เจ้าหน้าที่รัฐพอได้ค่าน้ำร้อนน้ำชา ก็เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ พื้นที่เขตเศรษฐกิจ ก็สร้างทำนบกั้นน้ำ ไม่ให้ท่วมพื้นที่ โดนให้คนยากจนในพื้นที่เกษตรกรรม ต้องรับชะตากรรมกับปัญหาน้ำท่วมแทน การพัฒนาเช่นนี้ สะท้อนถึงความ "ด้อยพัฒนา" ของคน

4.ที่อื่นน้ำท่วมถึงหลังคาบ้าน คนกรุงเทพฯ กลับใช้ชีวิตปกติ ช็อปปิ้ง ดูหนังฟังเพลง ทำสิ่งที่ตนเองสนใจ โดยไม่ต้องกังวลกับน้ำท่วมเลย เป็นเพราะคนกรุงเทพฯ มีเอกสิทธิ์ มีสตางค์ทำเขื่อนกั้นสองริมฝั่งแม่น้ำ และปิดประตูกันน้ำทุกจุด เพื่อไม่ให้น้ำไหลเข้าเขตกทม. น้ำก็เลยไหลไปท่วมที่อื่นแทน

สรุป การแก้ปัญหาน้ำท่วม ประเทซไทย แก้ปัญหาแบบ "ตัวใครตัวมัน" ใครมีอำนาจทางเศรษฐกิจเหนือกว่า ก็ใช้อิทธิพลของตนเอง ผลักดันน้ำไปท่วมพื้นที่รอบนอก

ผมไม่เคยคิดเลยว่า...คนไทยด้วยกัน จะกล้าทำกันขนาดนี้!